Niczym nieusprawiedliwiony atak Rosji na terytorium i naród Ukrainy wstrząsnął Europą i światem. Codziennością stały się płynące z mediów i z relacji zrozpaczonych uchodźców przerażające obrazy krwawego konfliktu rozgrywającego się tuż za wschodnią granicą Polski. Solidaryzując się z wyczekującymi upragnionej wolności Ukraińcami, Artyści Polskiej Opery Królewskiej szukają pokrzepienia w muzyce Wolfganga Amadeusza Mozarta, by poprzez jego dzieła snuć refleksję o istocie poświęcenia w imię wyższych wartości i sensie ludzkiego cierpienia.
W realizacji wykorzystane zostały trzy przejmujące kompozycje słynnego Wiedeńczyka. Spektakl otwiera wzniosłe, skłaniające do zadumy Kyrie KV 341 – kompozycja utrzymana w żałobnej tonacji d-moll powstała w ostatnich latach życia Mistrza. Następnie zabrzmi niezwykle ekspresyjne Maurerische Trauermusik KV 477, pogrzebowy utwór napisany latem 1785 roku. Sercem spektaklu jest kantata Davide penitente, która stanowi szczególny rodzaj wtórnego opracowania własnego wcześniejszego dzieła. Mozart nie tyle zainspirował się już wcześniej wykorzystanym fragmentem, co dosłownie przekopiował muzykę z dwóch uprzednio ukończonych części mszalnych (Kyrie i Gloria z Mszy c-moll KV 427). Dodał do nich jednak nową treść oraz uzupełnił o dwie arie i finałową kadencję. Łaciński tekst liturgii wykorzystany w pierwowzorze zastąpiły włoskie parafrazy biblijnych psalmów Dawidowych, niosące nadzieję na to, że smutek, strach i rozpacz zostaną przezwyciężone przez pokój i światłość.