Wyniki wyszukiwania w serwisie Kultura

„Dzień świra” powstał według słynnej maksymy, że nic tak nie cieszy, jak cudze nieszczęście. Jest więc prześmieszną komedią, w której nie do śmiechu tylko samemu Miauczyńskiemu.

Jacek Bończyk, aktor, autor tekstów i reżyser spektakli muzycznych, wielokrotnie nagradzany i doceniany za świetne wykonania dzieł wybitnych twórców piosenki – przedstawia swój nowy program na deskach Teatru Ateneum.

Dunstan Bruce, były frontman zespołu Chumbawamba, przedstawia swój pierwszy spektakl – rollercoaster rozpaczy, gniewu, miłości i nadziei.

Muzyczny stand-up wyróżniony na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu.

Język filozoficzny opuścił Niemcy i zamieszkał w Paryżu. Stało się to pod koniec lat czterdziestych XX wieku; można podejrzewać, że wyruszył w drogę wraz z kopertą, w którą Martin Heidegger włożył swój list do Jeana Beaufreta, znany jako List o humanizmie.

Nowy cykl w Teatrze Syrena – popularnonaukowe wykłady na temat historii amerykańskiego musicalu, ilustrowane koncertem piosenek pochodzących z przebojów Broadwayu.

Co jakiś czas ludzie wymyślają nowy sposób na uratowanie zniszczonej Ziemi. Albo przynajmniej na uchronienie naszego gatunku przed skutkami naszego własnego, gwałtownego rozwoju. Najnowszym sojusznikiem stały się grzyby – istoty długo niedoceniane, wciąż nieco tajemnicze nawet dla nauki. Wykonują niewidzialną pracę, której znaczna część jest szalenie istotna dla podtrzymywania życia na naszej planecie. Ale czy to powód, aby obarczać je tak dużą odpowiedzialnością?

Spektakl we wspólnej reżyserii Weroniki Szczawińskiej i Piotra Wawra Juniora w humorystycznej formule opowiada o całej sferze odkryć naukowych, stereotypów i mitów dotyczących świata grzybów.

Jeden z dwunastu warszawskich domów z reportażu dramaturgicznego Piotra Fronia przygotowany do odwiedzenia w formie instalacji przestrzenno-dźwiękowej. Po domu oprowadzają głosy Ewy Dałkowskiej, Jana Sobolewskiego i Anny Kozłowskiej.

Zniknięcie frontowej rzeczywistości pozornie oznaczało powrót do świata ukształtowanego w dawny sposób. Powrót do materialnej obecności dnia codziennego. Do rzeczy, obrazów, dotykalnych śladów pokojowego życia, które przecież stale istniały na zapleczu wojny, ale przez długi czas w społecznej wyobraźni przytłoczone były przez materię zniszczenia.